පොත් 100කට අධික ප්රමාණයක් රචනා කර ඇති ප්රවීණ ලේඛිකා අනුල ද සිල්වා මහත්මිය දිවියෙන් සමුගෙන තිබේ.
ලේඛිකාවක්, පරිවර්තිකාවක් සහ මාධ්යවේදිනියක ලෙස ඇය කටයුතු කර තිබේ. ටික කලක් ගුරු වෘත්තියේ නියැළී1964 වසරේ ලේක්හවුස් ආයතනයේ ප්රකාශනයක් වන මිහිර පුවත්පතට සම්බන්ධවූ ඇය ඉන් අනතුරුව මාධ්යවේදිනියක සහ කර්තෘවරියක ලෙස අඩසියවසකට ආසන්න කාලයක් පුවත්පත් අටක සේවය කළාය.
අහස් මාලිගා, උන්මත්තකයෝ, මංජේශ්වරී, මහා මුහුද මමයි වැනි ජනප්රිය නවකතා ඇතුළු පොත් 100කට අධික ප්රමාණයක් සහ දෙවියංගේ අඩවිය (Not without my Daughter), තුන්වෙනි බිරිඳ (Third Wife), පිලිකා වාට්ටුව (Cancer Word) වැනි ජනප්රිය පරිවර්තන. තිබ්බත දියනිය, (Daughter of Tibbatha), තිත්ත කෝපි ඇය විසින් ප්රකාශයට පත් කර ඇත.
පහත පළවන්නේ ඇය මීට වසර 3 කට පමණ පෙර ඔබ්සවර් පුවත්පතට ලබාදුන් සම්මූඛ සාකච්ඡාවකදී පළ කළ අදහස්ය.
"මා ලියන සෑම නවකතාවක්ම මා දන්නා හඳුනන පුද්ගලයන් සමඟ අඩු වැඩි වශයෙන් සම්බන්ධ වී ඇති නමුත් චරිත ඔවුන් ගැන පමණක් නොවේ. චරිත වර්ධනය වන්නේ ඔවුන් ගැන දන්නා කරුණු කිහිපයකින් සහ බොහෝ දුරට ඔවුන් පිළිබඳ නොදන්නා කරුණු වලින්.
මගේ ප්රබන්ධ තුළ මම මගේ ප්රධාන චරිත සංවර්ධනය කරන්නේ සමාජයේ සැබෑ පුද්ගලයන් හරහා වන අතර, මම කාන්තා ප්රධාන චරිතයක් නිර්මාණය කරන සෑම අවස්ථාවකම මම ඇය තුළ යම් ධෛර්යයක් රෝපණය කිරීමට උත්සාහ කරමි. ඒ නිසා මගේ ප්රබන්ධයේ එන හැම ප්රධාන චරිතයක්ම මේ නවකතාවේ වගේම ධෛර්යවන්ත කෙනෙක්. ඒ වගේම මම සාමාන්යයෙන් මගේ ප්රබන්ධ කතා නායකයන් ගැන පර්යේෂණ කරනවා.. මම මංජේශ්වරී ලියනකොට මට ගොඩක් පර්යේෂණ කරන්න සිද්ධ වුණා. ඒ නවකතාවට පාදක වුණේ ශ්රී ලංකා නාවික හමුදා නිලධාරියෙක් සහ ඉන්දියාවේ හින්දු තරුණියක් අතර ඇති වූ සැබෑ ප්රේම සම්බන්ධයක්.
මම වෙනත් ලේඛකයන් පසුපස හඹා යන්නේ නැහැ. නමුත් මම පාසල් ශිෂ්යාවකව සිටියදී මාර්ටින් වික්රමසිංහට බොහෝ සේ ගරු කළා. සාහිත්යයේදී ඔහු මට දෙවියෙක් විය. මම ඔහුගේ ප්රබන්ධ කතාවලට, විශේෂයෙන්ම ඔහුගේ ගම්පෙරළියට බෙහෙවින් ඇලුම් කළෙමි. මේ බලපෑම කොයිතරම්ද කියනවා නම් මම MA උපාධිය කළේ ඔහුගේ කෙටිකතාවලට.
මම ඒකට ශ්රී ජයවර්ධනපුර විශ්වවිද්යාලයේ පවා ලියාපදිංචි වුණා. නමුත් අවසානයේදී, මගේ ගැබ් ගැනීම නිසා මට එය ඉටු කර ගැනීමට නොහැකි වුණා. කොහොම වුණත් එයාගේ කතා මට මුලදි බලපෑවා.
හොඳ පරිවර්තකයෙකු වීමට ඇති ප්රධාන සුදුසුකම නිර්මාණශීලීත්වය හෝ දක්ෂතාවයයි. දක්ෂතාවයක් හෝ නිර්මාණශීලීත්වයක් නොමැතිව ඔබට ප්රබන්ධ පරිවර්තනය කළ නොහැක.
මහාචාර්ය සරච්චන්ද්ර මහතා පේරාදෙණිය විශ්වවිද්යාලයේ අවසන් වසරේ මගේ ගුරුවරයා. විශ්ව විද්යාලයේ ඔහුගේ නිර්මාණ පන්තියට (නිර්මාණාත්මක ලේඛන පන්තියට) මම සහභාගී වුණා ඔහු මගේ නිර්මාණ අගය කළා.
ඒ වගේම ගුණදාස අමරසේකරත් මගේ නිර්මාණ අගය කරන කෙනෙක්. මම පාසල් යන කාලයේ වරක් මම කෙටිකතාවක් ලිව්වා, ඔහු එය අගය කරමින් මට ලිපියක් එව්වා.
අනෙකුත් රුසියානු ලේඛකයන්ට වඩා ඇන්ටන් චෙකොව් මට බලපෑම් කළා. මම ලෝක සාහිත්යය සිංහලට පරිවර්තනය කළත් විදේශීය ලේඛකයන් මට බලපෑම් කළේ නැහැ.
මට ලිවීමට නිශ්චිත ස්ථානයක් සහ වේලාවක් නැහැ, මට ඒ එකක්වත් නැහැ. මගේ ගේ ඉස්සරහා තල් ගහක් තියෙනවා ඒක යට පුටුවක් තියාගෙන දවල්ට ලී ලෑල්ලක් තියාගෙන ලියනවා. මගේ නිදන කාමරයේ සුවපහසු මේසයක් තිබුණත් එහා වැඩ කිරීම අවුල් සහගතයි.
2004 සුනාමියෙන් මගේ පොත්පත් විනාශ වුණා .මගේ අත්පිටපත් හැර මගේ පොත්පත් කඩදාසි කැබලි සියල්ල සුනාමියෙන් විනාශ වුණා.
මගේ නිවසට මුහුදු ජලය ගලා එන විට මට මගේ පොත් බේරා ගැනීමට වෙලාවක් තිබුණේ නැහැ. මාවත් එයින් ගසාගෙන යාමට ආසන්නව සිටියා. කෙසේ වෙතත්, ජල මට්ටම මගේ බෙල්ලෙන් නතර වුණා. ඒ වන විට මගේ අත්පිටපත් සාලයේ මේස රෙද්දක් සමඟ මේසයක් මත ඇති බව මම දුටුවා.
මම ඉක්මනින්ම ඒ අත්පිටපත් සහ අනෙකුත් ලිපිගොනු මේස රෙද්දේ ඔතා උඩ තට්ටුවට විසි කළා. මේ නිසා ටිකක් බේරුණා. නමුත් සදහටම නැති වී ගිය මගේ කඩදාසි කැබලි සහ පැරණි රස වාහිනී සඟරා ගැන මම කනස්සල්ලට පත්වුණා. සමස්තයක් වශයෙන් පොත් තුන්දහසකට වැඩි ප්රමාණයක් විනාශ වුණා. "
0 Comments