නීතීඥ අරුණ ලක්සිරි ශ්‍රේෂ්ඨාධිකරණය කෝප ගන්වමින් ජනපතිවරණය නොතියන්න ගෙනා තර්ක

 ජනා­ධි­ප­ති­ව­ර­ණ­යක් පැවැ­ත්වී­මට පෙර 19 වන ආණ්ඩු­ක්‍රම ව්‍යව­ස්ථාව සම්මත කිරීම සඳහා ජන­මත විචා­ර­ණ­යක් පව­ත්වන ලෙස නියෝ­ග­යක් නිකුත් කර­න්නැයි ඉල්ලා නීතිඥ අරුණ ලක්සිරි උණ­ව­ටුන මහතා ගොනු කළ මූලික අයි­ති­වා­සි­කම් පෙත්සම විභා­ග­යට නොගෙ­නම රුපි­යල් ලක්ෂ පහක නඩු ගාස්තු­ව­කට යටත්ව නිෂ්ප්‍රභ කිරී­මට ශ්‍රේෂ්ඨා­ධි­ක­ර­ණය ඊයේ (15) නියම කළේය.
එහිදී අධිකරණය කෝප ගන්වමින් පෙත්සම්කරු තර්ක කළේ මෙසේය.
අග­වි­නි­සුරු ජයන්ත ජය­සූ­රිය මහතා -

19 වැනි ආණ්ඩු­ක්‍රම ව්‍යව­ස්ථාව සම්බ­න්ධ­යෙන්ම ශ්‍රේෂ්ඨා­ධි­ක­ර­ණයේ තීන්දුව කුමක්ද එහි ජන­මත විචා­ර­ණ­ය­කට යොමු කළ යුතු බවට දක්වා ඇත්තේ මොන­වාද?

පෙත්ස­ම්කරු - එහි හත්වන පිටුවේ දැක්වෙ­නවා ජන­මත විචා­ර­ණ­ය­කට ලක් කළ යුතු කරුණු. 2002දී ප්‍රකා­ශිත නඩු තීන්දුව සමඟ එක්ව කිය­විය යුතුයි. ඒ අනුව ආණ්ඩු­ක්‍රම ව්‍යව­ස්ථාවේ 70 (1) ව්‍යව­ස්ථාව සංශෝ­ධ­නය කරන්නේ නම් එය තුනෙන් දෙකක බහු­තර ඡන්ද­ය­කට අම­ත­රව ජන­මත විචා­ර­ණ­ය­කට යොමු කළ යුතුයි.

අග­වි­නි­සුරු ජයන්ත ජය­සූ­රිය මහතා 2015දී නඩු තීන්දුව ගැන තමන්ට පැහැ­දිලි වැට­හී­මක් තියෙ­න­වද? 2002 නඩු තීන්දුව කුමක්ද?

පෙත්ස­ම්කරු - 2002දී විධා­ය­කය සතු බල­තල අඩු කිරී­මට පනත් කෙටු­ම්ප­තක් ඉදි­රි­පත් කළා.

අග­වි­නි­සුරු ජයන්ත ජය­සූ­රිය මහතා 2015දී ආණ්ඩු 19 වැනි ආණ්ඩු­ක්‍රම ව්‍යව­ස්ථා­වෙන් ලබා­දුන් තීන්දුව කුමක්ද?

පෙත්ස­ම්කරු - තුනෙන් දෙකක ඡන්ද­යට අම­ත­රව ජන­මත විචා­ර­ණ­ය­කට යොමු කර සම්මත කළ යුතු බවට එම තීන්දු­වේදී කරුණු දහ­ස­යක් සම්බ­න්ධ­යෙන් දක්වා තිබෙ­නවා.

අග­වි­නි­සුරු ජයන්ත ජය­සූ­රිය මහතා - එය කිය­වන්න.

එම නඩු තීන්දුවේ අදාළ කොටස අධි­ක­ර­ණය හමුවේ කිය­වී­මෙන් පසුව පෙත්ස­ම්කරු සඳ­හන් කළේ එය 2002 වස­රේදී 70 (1) ව්‍යව­ස්ථාව සංශෝ­ධ­නය කිරීම සඳහා ජන­මත විචා­ර­ණ­යක් අවශ්‍ය බවට දෙන ලද නඩු තීන්දුව සමඟ කිය­විය යුතු බවට පෙත්ස­ම්කරු එහිදී සඳ­හන් කළේය.

අග­වි­නි­සුරු ජයන්ත ජය­සූ­රිය මහතා-තමුන් නීති­ඥ­ව­ර­යෙක්, නිකම් පෙත්ස­ම්ක­රු­වෙක් නෙමෙයි. නීති­ඥ­ව­ර­ය­කුගේ කාර්ය­භා­රය තමන් දන්න­වද?

පෙත්ස­ම්කරු - එසේ­මයි උතු­මා­ණෙනි.

විනි­සුරු අර්ජුන ඔබේ­සේ­කර - කරු­ණා­කර අදාළ නඩු තීන්දුවේ නිය­මිත කොටස කිය­වන්න.

අග­වි­නි­සුරු ජයන්ත ජය­සූ­රිය මහතා- 2015 දී අධි­ක­ර­ණය විසින් ලබා­දෙන තීන්දුවේ සඳ­හන් වන්නේ මොන මොන වගන්ති ජන­මත විචා­ර­ණ­ය­කට යොමු කර සම්මත කළ යුතු බවද.?

පෙත්ස­ම්කරු- එය 2002 නඩු තීන්දුව සමඟ කිය­විය යුතුයි.

අග­වි­නි­සු­රු­ව­රයා- මේ කරුණ සම්බ­න්ධ­යෙන් තමන්ට අව­බෝ­ධ­යක් නැති­කම වෙනම ප්‍රශ්න­යක්. නීති­ඥ­ව­ර­යකු ලෙස තමන් කතා කරන්නේ කුමක් කාරණා ද යන්න තේරුම් ගෙන තිබිය යුතුයි. ජන­මත විචා­ර­ණ­යක් ඉල්ලා ඇත්තේ කුමන වග­න්තින් සම්මත කිරීම සඳ­හාද?

පෙත්ස­ම්කරු - වගන්ති 16ක් දක්වා තිබෙ­නවා.

අග­වි­නි­සු­රු­ව­රයා - 2015 වස­රේදී 19 වැනි ව්‍යව­ස්ථාව ජන­මත විචා­ර­ණ­ය­කින් සම්මත කළ යුතු බවට ශ්‍රේෂ්ඨා­ධි­ක­ර­ණය විසින් තීර­ණය කළේ නෑ කියලා. තමුන් පිළි­ග­න්න­වාද?

පෙත්ස­ම්කරු - එය අදාළ නඩු තීන්දුව සම­ඟම කිය­විය යුතුයි.

අග­වි­නි­සුරු ජයන්ත ජය­සූ­රිය මහතා - 2015දී ශ්‍රේෂ්ඨා­ධි­ක­ර­ණය විසින් ලබා­දුන් තීන්දුව තමයි 19 වැනි ආණ්ඩු­ක්‍රම ව්‍යව­ස්ථාව සම්බ­න්ධ­යෙන් බලා­ත්මක තීන්දුව වන්නේ. ඔබ කියන්නේ එම ශ්‍රේෂ්ඨා­ධි­ක­රණ තීන්දුව වැරදි බවද?

පෙත්ස­ම්කරු - නෑ නෑ උතු­මා­ණනි. එම තීන්දුව නිවැ­ර­දියි.

අග­වි­නි­සුරු ජයන්ත ජය­සූ­රිය මහතා - තමුන්ට නීති­ඥ­ව­ර­යෙක් ලෙස කට­යුතු කිරී­මට දැනු­මක් තිබේද යන්න පිළි­බ­ඳව ගැට­ලු­වක් තිබෙ­නවා. 2002 වසරේ නඩු තීන්දු­වක් මේකට අදාළ කර­ගන්න බෑ. 2015 දී 19 වැනි ආණ්ඩු­ක්‍ර­මය ව්‍යව­ස්ථාව සම්බ­න්ධ­යෙන් දෙන ලද තීන්දුව තමයි දැනට ක්‍රියා­ත්ම­කයි. ඔබ ඉල්ලා සිටින්නේ මේ ආණ්ඩු­ක්‍රම ව්‍යවස්ථා සංශෝ­ධ­න­යට ජන­මත විචා­ර­ණ­යක් තිබිය යුතු බවට ප්‍රකා­ශ­යක් කරන ලෙසද?

පෙත්ස­ම්කරු - එසේයි. ස්වාමීනී 19 වැනි ආණ්ඩු­ක්‍රම ව්‍යව­ස්ථාව මගේ වැට­හීම හැටි­යට තව­මත් සම්මත නොවූ පනත් කෙටු­ම්ප­තක්. එය සම්මත වීමට නම් ජන­මත විචා­ර­ණ­ය­කින් සම්මත විය යුතුයි.

අග­වි­නි­සුරු ජයන්ත ජය­සූ­රිය මහතා - අදාළ ශ්‍රේෂ්ඨා­ධි­ක­රණ තීන්දුවේ කොහෙද තියෙන්නේ අසූ­තුන තුන වග­න්තිය ජන­මත විචා­ර­ණ­ය­කින් සම්මත කළ යුතු බව?.

පෙත්ස­ම්කරු - 2002 නඩු තීන්දුවේ සඳ­හන් වෙනවා.

අග­වි­නි­සුරු ජයන්ත ජය­සූ­රිය මහතා - 2002 නඩු තීන්දු­වක් මීට අදාළ කර­ගන්න

තමුන් ඉල්ලා සිටින්නේ ජන­මත විචා­ර­ණ­යක් පව­ත්ව­න­කම් ජනා­ධි­ප­ති­ව­ර­ණය පව­ත්වන්න එපා කිය­ලද?

පෙත්ස­ම්කරු - 19 ආණ්ඩු­ක්‍රම ව්‍යව­ස්ථාව සම්මත කර­ගන්න පාර්ලි­මේන්තු මහ­ලේ­කම්ට ජන­මත විචා­ර­ණ­යක් තියන්න කියලා නියෝග කරන්න තමයි ඉල්ලන්නේ.

විනි­සුරු ජයන්ත ජය­සූ­රිය මහතා - තමන් ඇයි එහෙම ඉල්ලී­මක් කරන්නේ?

පෙත්ස­ම්කරු - ශ්‍රේෂ්ඨා­ධි­ක­ර­ණය

ජන­මත විචා­ර­ණ­ය­කට නියම කර ඇති නිසා.

අග­වි­නි­සුරු ජයන්ත ජය­සූ­රිය මහතා - ශ්‍රේෂ්ඨා­ධි­ක­ර­ණය කිසිම අව­ස්ථා­වක 19 වැනි ආණ්ඩු­ක්‍රම ව්‍යව­ස්ථා­වට 80 (2) වග­න්තිය සංශෝ­ධ­නය කිරීම සඳහා ජන­මත විචා­ර­ණ­යක් පැවැති විය යුතු බවට ප්‍රකාශ කර නෑ.

පෙත්ස­ම්කරු - එය 2002දී සත්පු­ද්ගල විනි­සුරු මඬු­ල්ලක් විසින් සඳ­හන් කර තියෙ­නවා.

අග­වි­නි­සුරු ජයන්ත ජය­සූ­රිය මහතා -19 ව්‍යවස්ථා සංශෝ­ධ­නය සම්බ­න්ධ­යෙන් සත් පුද්ගල විනි­සුරු මඬුල්ලක තීන්දු­වක් නෑ. එය විභාග කළේ විනි­සු­රු­ව­රුන් තිදෙ­නෙක්. 2002 නඩු­වක් මෙතැ­නට අදාළ කර­ගන්න බෑ.19 වැනි ආණ්ඩු­ක්‍රම ව්‍යව­ස්ථා­වට අදාළ වෙන්නේ 2015දී දුන්නට අඩු තීන්දුව පම­ණයි.

පෙත්ස­ම්කරු -19 වන ව්‍යව­ස්ථාව නිසි පරිදි සම්මත වී නෑ. ජනා­ධි­ප­ති­තුමා විසින් අත්සන් කර සහ­තික කර නෑ.

අග­වි­නි­සුරු ජයන්ත ජය­සූ­රිය මහතා - ජනා­ධි­ප­ති­ව­රයා විසින් අත්සන් තබා

සහ­තික කළ යුතු ඇයි?

පෙත්ස­ම්කරු - මගේ වැට­හීම අනුව 70(1) වග­න්තිය ජනා­ධි­ප­ති­ව­රණ ජන­මත විචා­ර­ණ­ය­කින් සම්මත කළ යුතුයි. එසේ කර නැහැ.

අග­වි­නි­සුරු ජයන්ත ජය­සූ­රිය මහතා - මගේ වැට­හීම අනුව කියලා පෞද්ග­ලි­කව තියෙන දැනුම අනුව අධි­ක­ර­ණය හමුවේ කරුණු කියන්න බෑ. එය අධි­ක­ර­ණයේ කාලය නාස්ති කිරී­මක්.

මේ සම්බ­න්ධ­යෙන් නියෝ­ග­යක් ලබා­දී­මට අධි­ක­ර­ණය කල් තබ­නවා.

අන­තු­රුව පැයක පමණ කාල­ය­කින් පසුව පැමිණි විනි­සුරු මඬුල්ල සඳ­හන් කළේ මේ පෙත්සම සම්බ­න්ධ­යෙන් නීති­ප­ති­ව­රයා වෙනු­වෙන් ඉදි­රි­පත් කළ මූලික විරෝ­ධතා සහ පෙත්ස­ම්කරු විසින් ඉදි­රි­පත් කළ කරුණු අධි­ක­ර­ණය විසින් දැඩි සැල­කි­ල්ලට ලක් කළ බවය.

ඒ අනුව 19 වැනි ආණ්ඩු ක්‍රම ව්‍යවස්ථා සංශෝ­ධ­නය සම්බ­න්ධ­යෙන් 2015 වසරේ දී ශ්‍රේෂ්ඨා­ධි­ක­ර­ණය විසින් දෙන ලද නඩු තීන්දුව සම්බ­න්ධ­යෙන් විනි­සුරු මඬුල්ලේ අව­ධා­නය යොමු කළ බව අදාළ තීන්දුව ප්‍රකාශ කර­මින් අග­වි­නි­සුරු ජයන්ත ජය­සූ­රිය මහතා සඳ­හන් කළේය.

එහි සඳ­හන් වන පරිදි ආණ්ඩු­ක්‍රම අව­ස්ථාවේ අසූ දෙක එක වග­න්තිය විශේෂ බහු­ත­ර­ය­කින් සම්මත කළ හැකි අතර තවත් වගන්ති කිහි­ප­යක් ජන­මත විචා­ර­ණ­ය­කට යොමු කළ යුතු බවට දක්වා ඇති බව ඒ මහතා සඳ­හන් කළේය.

එහෙත් පෙත්ස­ම්කරු විසින් ඉදි­රි­පත් කළ වග­න්තිය පිළි­බ­ඳව එවැනි සඳ­හ­නක් නැති බවද අග­වි­නි­සු­රු­ව­රයා සඳ­හන් කළේය.

පෙත්ස­ම්ක­රුට මේ පිළි­බ­ඳව නඩු විභා­ගය අත­ර­තු­රදී දිගින් දිග­ටම පැහැ­දිලි කර­දී­මට උත්සාහ කළද ඔහු දිගින් දිග­ටම කරුණු දැක්වූ බවද අග­වි­නි­සු­රු­ව­රයා සඳ­හන් කළේය.

එම­ඟින් පෙත්ස­ම්කරු අධි­ක­ර­ණය අව­භා­විත කිරී­මට උත්සාහ කළ බවට තීර­ණය කරන බව අග­වි­නි­සු­රු­ව­රයා සඳ­හන් කළේය. අදාළ වග­න්තිය සංශෝ­ධ­නය කිරීම සඳහා ජන­මත විචා­ර­ණ­යක් පැවැ­තිය යුතු බවට ශ්‍රේෂ්ඨා­ධි­ක­ර­ණය විසින් දක්වා ඇත්තේ කුමන ස්ථාන­යක ද යන්න පෙත්ස­ම්ක­රු­ගෙන් හත­ර­ව­රක්ම විමසා සිටි­යත් නිසි පිළි­තු­රක් දීමට ඔහු අපො­හො­සත් වූ බව අදාළ තීන්දුව ප්‍රකාශ කර­මින් අග විනි­සු­රු­ව­රයා සඳ­හන් කළේය. පෙත්ස­ම්ක­රුගේ තර්කය පිළි­ගෙන විභා­ග­යට ගැනී­මට තරම් පිළි­ගත හැකි නීති­මය කරු­ණක් නොමැති බව­ටද අග­වි­නි­සු­රු­ව­රයා සඳ­හන් කළේය. ඒ අනුව රුපි­යල් ලක්ෂ පහක නඩු ගාස්තු­වක් ගෙවන ලෙස පෙත්ස­ම්ක­රුට නියම කරන බවද එම දඩ­මු­දල එම නඩු ගාස්තුව ජූලි මස 31 වැනිදා ගෙවී­මට කට­යුතු කළ­යුතු බව­ටද නියම කරන ලදි. ඒ අනුව පෙත්සම නිෂ්ප්‍රභ කිරී­මට විනි­සුරු මඬුල්ල තීර­ණය කළේය.

නීතිඥ අරුණ ලක්සිරි උණ­ව­ටුන මහතා විසින් ඉදි­රි­පත් කළ මේ මූලික අයි­ති­වා­සි­කම් පෙත්සමේ වග­උ­ත්ත­ර­ක­රු­වන් ලෙස පාර්ලි­මේන්තු මහ­ලේ­ක­ම්ව­රයා සහ නීති­ප­ති­ව­රයා නම් කර සිටි­යහ.

 අදාළ පෙත්සම ගොනු කිරීම මගින් පෙත්ස­ම්කරු නීති­ඥ­ව­ර­ය­කුට නුසු­දුසු ආකා­ර­යෙන් වග­කීම් විර­හි­තව කට­යුතු කර ඇති අතර අධි­ක­ර­ණය නොමඟ යැවී­මට සහ අධි­ක­ර­ණය අව­භා­විත කිරී­මට උත්සාහ කළ බවට තීන්දු කර­මින් අදාළ පෙත්සම ඉවත දමන ලදි.

අදාළ නඩු ගාස්තුව මේ මස 31 වැනි­දාට පෙර ගෙවන ලෙස නීති­ඥ­ව­ර­යාට නියම කෙරිණ.
අග­වි­නි­සුරු ජයන්ත ජය­සූ­රිය මහතා සහ අර්ජුන ඔබේ­සේ­කර, ප්‍රියන්ත ප්‍රනාන්දු මහ­ත්ව­රු­න්ගෙන් සම­න්විත ශ්‍රේෂ්ඨා­ධි­ක­රණ විනි­සුරු මඬු­ල්ලක් හමුවේ මේ පෙත්සම කැඳ­වන ලදි.

එහිදී නීති­ප­ති­ව­රයා වෙනු­වෙන් පෙනී සිටි නියෝජ්‍ය සොලි­සි­ටර් ජන­රාල් කණිෂ්කා ද සිල්වා මහ­ත්මිය පෙත්සම පව­ත්වා­ගෙන යාමට ඇති නොහැ­කි­යාව දක්ව­මින් පෙත්ස­මට එරෙ­හිව මූලික විරෝ­ධතා ඉදි­රි­පත් කළාය.

ඇය පෙන්වා දුන්නේ පෙත්ස­ම්කරු අභි­යෝ­ග­යට ලක් කරන 19 වැනි ආණ්ඩු­ක්‍රම ව්‍යව­ස්ථාව මේ වන විටත් නිසි ලෙස පාර්ලි­මේ­න්තුවේ සම්මත වී නීති­යක් බවට පත්වී ඇති බවය. එවැනි නීති­යක් බවට පත්වී­මෙන් පසුව ඒ සම්බ­න්ධ­යෙන් මැදි­හත්ව කට­යුතු කිරී­මට ශ්‍රේෂ්ඨා­ධි­ක­ර­ණ­යට බල­යක් නොමැති බවට ඇය මූලික විරෝ­ධ­තා­වක් ඉදි­රි­පත් කළාය.

එසේම 19 වැනි ආණ්ඩු­ක්‍රම ව්‍යව­ස්ථාව ජන­මත විචා­ර­ණ­ය­කින් සම්මත කර­ගත යුතු බවට පව­සන පෙත්ස­ම්කරු එසේ නොකි­රීම මඟින් විධා­යක හෝ පරි­පා­ලන ක්‍රියා­ව­කින් සිය මූලික අයි­ති­වා­සි­කම් උල්ලං­ඝ­නය වන්නේ කව­රා­කා­ර­ය­කින්ද යන්න පෙන්වා­දී­මට අපො­හො­සත් වී ඇති බවට ඇය කරුණු ඉදි­රි­පත් කළාය.