ශ්‍රී ලංකාව ඩොලර් බිලියන 100 ඉක්මවන සමස්ත රාජ්‍යණය කන්දක්සමග ගැට ගැසුණ ආර්ථික අර්බුදයක් සමඟ පොරබදමින් සිටී. එයින් ඩොලර් බිලියන 37 ක් විදේශ ණය වන අතර ඉතිරිය දේශීය ණය හා ඇපකරවලින් සමන්විතය. ඒ සමගම දරිද්‍රතා මට්ටම තුන් ගුණයකින් වැඩිවීම සමඟ පොරබදමින් සිටින අතර එය දැන්
ජනගහනයෙන් සියයට 25 කට ආසන්න ප්‍රමාණයකට බලපා ඇත. 2022 දී උද්ධමනය එහි උච්චතම අවස්ථාවට සියයට 66 දක්වා ළඟා වීමත් සමඟ තුන් ගුණයකින් ඉහළ ගිය භාණ්ඩ මිල යළි පහළ නොවැටීම නිසා දැඩි සමාජ ආර්ථික දුෂ්කරතාවලට තුඩු දී ඇත.මෙම අභියෝගවලට ප්‍රතිචාර වශයෙන්, ශ්‍රී ලංකාව ජාත්‍යන්තර මූල්‍ය අරමුදලෙන් ((IMF)) ඩොලර් බිලියන 2.9 ක විස්තීරණ අරමුදල් පහසුකමක් (EFF) ලබා ගත් අතර, 2023 මාර්තු මාසයේදී සිට වාරික තුනකින් ඩොලර් මිලියන 1000ක් ලබා දී ඇත. මේ මෙම IMF ගිවිසුම සමග ආසියානු සංවර්ධන බැංකුවෙන් (ADB) ඩොලර් බිලියන 1.9 ක් සහ ලෝක බැංකුවෙන් ඩොලර් බිලියන 1.8 ක් ඇතුළත් පුළුල් මූල්‍ය පැකේජයකි. කෙසේ වෙතත්, ඉදිරි ජනාධිපතිවරණයත් සමඟ මෙම ගිවිසුම අඛණ්ඩව පවත්වාගෙන යාම අභියෝගයට ලක්වන්නේ දැයි මේ මොහොතේ සලකා බැලීම වටී.
වත්මන් ජනාධිපති රනිල් වික්‍රමසිංහ නැවත තේරී පත් නොවන්නේ නම් ජාත්‍යන්තර මූල්‍ය අරමුදලේ වැඩපිළිවෙළ කඩා වැටෙන බව ඔහුගේ මතයයි. ජාත්‍යන්තර මූල්‍ය අරමුදලේ ගිවිසුමේ සාර්ථකත්වය ඔහුගේ නායකත්වය සමග බැඳී පවතින බව හඟවන මෙම ප්‍රකාශය ඡන්දදායකයන් නොමඟ යවා ජන්ද ගොඩ වැඩි කර ගැනීමට දරන උත්සාහයකි. සත්‍යය නම් ජාත්‍යන්තර මූල්‍ය අරමුදලේ ගිවිසුම රට සමඟ බැඳීමක් මිස කිසිඳු පුද්ගලයකු හෝ දේශපාලන පක්ෂයක් සමඟ හෝ බැඳීමක් නොවන බවයි.
එබැවින් වික්‍රමසිංහ නැවත බලයට පත්වීම හෝ නොවීම මෙම ගිවිසුමට කිසිදු බලපෑමක් ඇති නොකරයි.අනෙක් අතට, ලංකාව මේ වනවිට මුහුණ දී ඇති අර්බුදයේ ගැඹුර අනුව, බලයට පත්වන කිසිදු ජනපතිවරයකුට හෝ ආණ්ඩුවකට IMF ගිවිසුම මුළුමනින්ම ඉරා දමා වෙනම ගමනක් යාමටද නොහැකිය. ඔවුනට කළ හැක්කේ යම් යම් සංශෝධන කිරීම පමණි.
මෑතකාලීනව දරිද්‍රතා මට්ටම් ඉහළ යාමත් සමඟ අත්‍යවශ්‍ය වන දිළිඳුකම පිටුදැකීමේ වැඩසටහන් සඳහා අඛණ්ඩ සහයෝගය IMF හි ඇතුළත් වේ. 2026 වන විට අයවැය හිඟය දළ දේශීය නිෂ්පාදිතයෙන් සියයට 4 දක්වා අඩු කිරීම සහ බදු ආදායම දළ දේශීය නිෂ්පාදිතයෙන් සියයට 15 දක්වා වැඩි කිරීම ඇතුළු දැඩි මූල්‍ය ප්‍රතිපත්ති ක්‍රියාත්මක කිරීම මෙම වැඩසටහන මඟින් ශ්‍රී ලංකාවට අවශ්‍ය වේ. මෙම ප්‍රතිසංස්කරණ ආර්ථික ස්ථායීකරණය සඳහා තීරණාත්මක වන අතර IMF හි කැපවීම ශ්‍රී ලංකාවේ දිගුකාලීන ආර්ථික සෞඛ්‍යය සඳහා බව මහජනතාව අවබෝධ කර ගැනීම ඉතා වැදගත් වේ.
සාකච්ඡා කිරීමෙන් පසු වෙනස් කළ හැකි IMF ගිවිසුමේ කොටස්
ජාත්‍යන්තර මූල්‍ය අරමුදලේ වැඩසටහනේ ණය තිරසාර කිරීම සම්බන්ධ කොන්දේසි දැඩි වන අතර, ඉන් පරිබාහිර සෙසු කරුණු වෙනස් වන ආර්ථික තත්වය හෝ දේශපාලන යථාර්ථය හමුවේ නැවත සාකච්ඡා සඳහා නම්‍යශීලී බවක් ඇත. ජනාධිපතිවරණයෙන් පසු ගිවිසුමේ ඇතැම් කරුණු නැවත සාකච්ඡා කළ හැකි බවට නිදසුනක් පෙන්වා දුන්නහොත්, 2025 වන විට දළ දේශීය නිෂ්පාදිතයෙන් සියයට 2.3 ක ප්‍රාථමික අතිරික්තයක් සාක්ෂාත් කර ගැනීමේ කාලසීමාව වඩාත් ක්‍රමානුකූලව රාජ්‍ය මූල්‍ය ඒකාග්‍රතාවට ඉඩ සැලසෙන පරිදි දීර්ඝ කළ හැකි අතර, එමඟින් ජනගහනය මත බර අඩු කර ගත හැකිය.
ශ්‍රී ලංකන් ගුවන් සේවය සහ ලංකා විදුලිබල මණ්ඩලය ආදී රාජ්‍ය ව්‍යවසාය (SOEs) පෞද්ගලීකරණය වැනි ව්‍යුහාත්මක ප්‍රතිසංස්කරණ ද ගිවිසුම නැවත සාකච්ඡා කළ හැකි ක්ෂේත්‍ර වේ. මෙම රාජ්‍ය ව්‍යවසාය රාජ්‍ය මූල්‍ය මත සැලකිය යුතු පාර්ශවකරුවන් වී ඇතත්, ඒවායේ පෞද්ගලීකරණය දේශපාලනිකව සංවේදී ය. වැඩිදියුණු කරන ලද මහජන අධීක්ෂණය සහ දැඩි විගණන ක්‍රියා පටිපාටි ඇතුළුව, මෙම ව්‍යවසාය තුළ විනිවිදභාවය සහ කාර්යක්ෂමතාව වැඩි දියුණු කිරීමට පියවර ගැනීමට IMF විසින් යෝජනා කර ඇත. මෙම නියමයන් පිළිබඳ නැවත සාකච්ඡා කිරීමකට ආර්ථික ප්‍රතිසංස්කරණ සඳහා අවශ්‍යතාව සමාජ හා දේශපාලන යථාර්ථය සමඟ තුලනය කිරීමට අවශ්‍ය වේ.
ආර්ථික ප්‍රතිසංස්කරණවල සාර්ථකත්වය සඳහා දූෂණය අවම කිරීම ඉතා වැදගත් බව පිළිගනිමින් IMF ද දූෂණ විරෝධී ක්‍රියාමාර්ග කෙරෙහි දැඩි අවධානයක් යොමු කර ඇත. ස්වාධීන දූෂණ විරෝධී කොමිසමක් පිහිටුවීම සහ මුදල් විශුද්ධිකරණයට එරෙහි නීති දැඩි ලෙස ක්‍රියාත්මක කිරීම, මන්ත්‍රීවරුන්ගේ වත්කම් බැරකම් ජනතාවට නිරාවරණය කිරීම, ටෙන්ඩර් පටිපාටිය පාරිදෘෂ්‍ය කිරීම වැනි ක්‍රියාමාර්ග 2024 නොවැම්බර් මාසය වන විට සපුරාගත යුතු ප්‍රධාන නිර්දේශ වන අතරම මෙම ක්‍රියාමාර්ග සැලසුම්
කර ඇත්තේ වැඩසටහනේ ප්‍රතිලාභ වඩාත් අවශ්‍යතා ඇති අය වෙත ළඟා වීම සහ මහජන මුදල් කාර්යක්ෂමව සහ විනිවිදභාවයෙන් භාවිත කිරීම සහතික කිරීම සඳහා ය.
බලයට පත්වීමට අපේක්ෂා කරන ප්‍රධාන දේශපාලන බලවේග හතරම අඩු වැඩි වශයෙන් දූෂණ විරෝධී ක්‍රියාමාර්ග කෙරෙහි අවධානයක් යොමු කිරීමට එකඟ වන බැවින් ඒවායේ කිසිඳු සංශෝධනයක් කිරීම අවශ්‍ය නොවේ. NPP ආණ්ඩුවක් යටතේ IMF යෝජනා අභියෝගයට ලක්වනු ඇතැයි සමාජ මතයක් ගොඩ නැගීමට තැත් කළද, IMF යෝජනා කරන දූෂණ විරෝධී ක්‍රියාමාර්ග හා රාජ්‍ය මූල්‍ය විනිවිද භාවය පහසුවෙන්ම බල ගැන්විය හැක්කේ කාටදැයි අමුතුවෙන් කිවයුතු නැත.
IMF ගිවිසුමේ අනාගතය පිළිබද ප්‍රධාන ජනාධිපති අපේක්ෂකයන්ගේ ස්ථාවරය
ජනාධිපතිවරණය ආසන්න වන විට ජාත්‍යන්තර මූල්‍ය අරමුදලේ අනාගතය පිළිබඳව අපේක්ෂකයන් විවිධ විවිධ අදහස් පළ කර තිබේ. වත්මන් ජනාධිපතිවරයා IMF වැඩපිළිවෙළ ඔහුගේ නායකත්වය නොමැතිව අසාර්ථක වනු ඇතැයි පවසමින් ඔහු නැවත තේරී පත්වීම මත මුළුමනින්ම රඳා පවතින එකක් ලෙස රාමු කිරීමට උත්සාහ කරයි. අනුරාධපුර සල්ගාදු පිටියේ පැවති රැස්වීමේදී සජිත් ප්‍රේමදාස හෝ අනුර කුමාර බලයට පත්වීම මේ සියල්ල අහිමිවීමට හේතු වන බවට සමාන අදහසක් ඔහු ප්‍රකාශ කළේය. හුදු දේශපාලන වාසි තකා කරන එබඳු ප්‍රකාශ වඩාත් භයානක වන්නේ ඔහු හුදු අපේකෂ්කයකු නොව දැනටත් මෙරට ජනාධිපති වන බැවිනි.
කෙසේ වෙතත්, බදු වැඩි කිරීම හා වියදම් කපහැරිම මගින් ඇතිවන සමාජ හා ආර්ථික පිරිවැය කෙරෙහි අවධානය යොමු කරමින් විරුද්ධ අපේක්ෂකයන් දිගින් දිගටම පවසන්නේ, අවදානමට ලක්විය හැකි ජනගහනය ආරක්ෂා කිරීම සහ මූල්‍ය ඒකාග්‍රතාවට වඩා ආර්ථික වර්ධනයට ප්‍රමුඛත්වය දීම සඳහා ගිවිසුම නැවත සාකච්ඡා කිරීම සඳහා ඔවුන් කටයුතු කරනා බවයි. IMF ගිවිසුමට මානුෂික මුහුණුවරක් දෙන බව, සජිත් ප්‍රේමදාස පවසන අතර IMF කණ්ඩායම වෙත දැනටමත් තම යෝජනා ඉදිරිපත් කළ බව ඔහුගේ ඔහුගේ පාර්ශවය අවධාරණය කරයි. NPP ද මුල්‍ය අරමුදලේ සාමාජිකයන් මුණගැසී සකජා පවත්වා ඇති අතර ජන වරමක් නොමැති ආණ්ඩුවක් විසින් එළඹුණ ගිවිසුමක්, ජනවරමක් සහිත ආණ්ඩුවකට පහසුවෙන් සංශෝධනය කළ හැකි බවත් ඒ වෙනුවෙන් IMF ප්‍රමාණවත් නම්‍යතාවක් දක්වනු ඇති බවත් NPP විශ්වාසයයි.
චීනය (ඩොලර් බිලියන 7.4) සහ ඉන්දියාව (ඩොලර් බිලියන 1) වෙත සැලකිය යුතු ද්විපාර්ශ්වික ණය සැලකිල්ලට ගෙන, ජාත්‍යන්තර මූල්‍ය අරමුදල මත යැපීම අඩු කිරීම සඳහා මෙම කලාපීය බලවතුන් සමඟ සබඳතා ශක්තිමත් කිරීමට විකල්ප අපේක්ෂකයන් විසින් යෝජනා කර ඇත. ඇමරිකානු ඩොලර් බිලියන 3.5 ක ණයක් ඇති. තවත් ප්‍රධාන ණයහිමියකු වන ජපානයට ද විපක්ෂය විසින් යෝජනා කරන විකල්ප ආර්ථික උපාය මාර්ගයක් සලකා බැලීමට හැකිය.
කෙසේ වෙතත්, ශ්‍රී ලංකාවේ ආර්ථික තත්වය මත ඉතිරිවී ඇති විකල්ප සීමිත බැවින්, ජාත්‍යන්තර මූල්‍ය අරමුදලේ ගිවිසුම් සියල්ල ප්‍රතික්ෂේප කිරීම අපහසු බව පෙනේ. ඒ වෙනුවට, විරුද්ධ අපේක්ෂකයන් රටේ වගකීම් ඉටු කිරීම සහ දේශීය ආර්ථික අභියෝගවලට මුහුණ දීම සඳහා ජාත්‍යන්තර මූල්‍ය අරමුදල වඩාත් පලදායීව යොදාගැනීම ගැන සලකා බැලිය යුතුය.
IMF සමඟ අනාගතය
IMF වැඩසටහනේ සාර්ථකත්වය සහ ශ්‍රී ලංකාවේ ආර්ථිකය ස්ථාවර කිරීම සහතික කිරීම සඳහා ප්‍රධාන උපාය මාර්ග කිහිපයක් අනුගමනය කළ යුතුය:
දේශපාලන සම්මුතිය ගොඩනැගීම: ජාත්‍යන්තර මූල්‍ය අරමුදලේ ගිවිසුමේ අඛණ්ඩ පැවැත්ම සහතික කිරීම සඳහා පුළුල් දේශපාලන සම්මුතියක් අත්‍යවශ්‍ය වේ. මේ සඳහා ආර්ථික අභියෝග සහ IMF වැඩසටහනට අනුගත වීමේ ප්‍රතිලාභ පිළිබඳ හවුල් අවබෝධයක් වර්ධනය කිරීම සඳහා පක්ෂ, සිවිල් සමාජය සහ අනෙකුත් පාර්ශවකරුවන් සමඟ සම්බන්ධ වීම අවශ්‍ය වේ. දරිද්‍රතා මට්ටම් ඉහළ යාම සැලකිල්ලට ගෙන, ජාත්‍යන්තර මූල්‍ය අරමුදලේ සහය දක්වන දරිද්‍රතාව පිටු දැකීමේ වැඩසටහන්වල වැදගත්කම සියලු දේශපාලන ක්‍රියාකාරීන් හඳුනා ගැනීම ඉතා වැදගත් වේ.
ක්‍රමානුකූල සහ ඉලක්කගත ප්‍රතිසංස්කරණ: IMF ගිවිසුමට රාජ්‍ය මූල්‍ය ඒකාග්‍රතාව අවශ්‍ය වේ. එහෙත් මෙම ප්‍රතිසංස්කරණ ක්‍රමානුකූලව ක්‍රියාත්මක කළ යුතු අතර සමාජ සාධාරණත්වය බිඳවැටීම හා අනවශ්‍ය බදු පැනවීම මගින් ආර්ථික කාර්යක්ෂමතාව අඩාලවීම අවම කිරීම ඉලක්ක කර ගත යුතුය. බදු වැඩිකිරීම් ක්‍රමානුකූලව හා ගෙවීමේ හැකියාව මත සිදු කිරීම සහ අත්‍යවශ්‍ය සහනාධාර සුරක්ෂිත කිරීම ද මෙයට ඇතුළත් විය යුතු අතර එය ද
අවදානමට ලක්විය හැකි ජනගහනයට ඇති වන බලපෑම අවම කිරීමට උපකාරී වේ. IMF විසින් දැනටමත් දිළිඳුකම අවම කිරීම ඉලක්ක කරගත් වැඩ සටහන්, එනම් සෘජු මුදල් හුවමාරු කිරීම් සහ ආහාර සුරක්ෂිතතා මුල පිරීම්, පවත්වා ගෙන යා යුතු සහ පුළුල් කළ යුතු වැඩසටහන් සඳහා සහාය ලබා දී ඇත. කෙසේ නමුත් මේ වන විට අස්වැසුම හරහා ඍජුව මුදල් ලබාදීම අතිශය අසාර්ථක වැඩසටහනක් වී ඇති අතර එය හුදෙක් ජනතාව තාවකාලිකව සන්තර්පණය කරන, තවදුරටත් යැපුම් මානසිකත්වයක් ගොඩනගන බාල වර්ගයේ ඡන්ද ව්‍යාපාරයක් මිස මිස දිළිඳු කම පිටු දැකීම සඳහා ශක්තිමත් වැඩ පිළිවළෙක් වී නැත.
ඵලදායී සන්නිවේදනය: IMF ගිවිසුම පිටුපස ඇති තාර්කිකත්වය සහ ප්‍රතිසංස්කරණවල ප්‍රතිලාභ මහජනතාවට රජය ඵලදායී ලෙස සන්නිවේදනය කළ යුතුය. තීරණ ගැනීමේ විනිවිදභාවය සහ ප්‍රතිසංස්කරණවල ප්‍රගතිය පිළිබඳ නිරන්තර යාවත්කාලීන කිරීම් විශ්වාසය ගොඩනැගීමට සහ මහජන ප්‍රතිරෝධය අඩු කිරීමට උපකාරී වේ. රාජ්‍ය වියදම් සහ රාජ්‍ය ප්‍රසම්පාදනයෙහි වැඩි විනිවිදභාවයක් අවශ්‍ය බව IMF අවධාරණය කර ඇති කර ඇති අතර එමඟින් දූෂණය පිළිබඳ මහජන ගැටලු විසඳීමට හැකි වේ. එමෙන්ම, දේශපාලන වශයෙන් අවාසි සහගත ක්‍රියාමාර්ගයක් ගන්නා සෑම විටකම. IMF පාවා දෙමින් එය IMF යෝජනාවක් යයි ජනගත කිරීමට ආණ්ඩුව දරන ප්‍රෝඩාව නතර කළ යුතු ය.
අනුපූරක ආර්ථික උපාය මාර්ග ගවේෂණය කිරීම: IMF වැඩසටහන සාර්ව ආර්ථික ස්ථාවරත්වය කෙරෙහි පමණක් අවධානය යොමු කරන අතර, රජය ආර්ථික වර්ධනය උත්තේජනය කිරීම සඳහා අනුපූරක උපාය මාර්ග ගවේෂණය කළ යුතුය. එනම් IMF කරන්නේ පෙරලුණ කෝච්චිය නැවත පීලි ගත කිරීමක් පමණක් වන අතර එය ඉදිරියට ධාවනය කිරීමට ඉන්ජිමද ඊට අවශ්‍ය ඉන්ධන ද සපයා ගැනීම ආණ්ඩුවේ වගකීම වේ. විශේෂයෙන්ම ඉන්දියාව, චීනය සහ ජපානය වැනි රටවලින් සෘජු විදේශ ආයෝජන ප්‍රවර්ධනය කිරීම සහ ඉන්දියානු හා අප්‍රිකානු කලාපවල නව වෙළෙඳපොළවල් සොයා යාම හා අපනයන තරඟකාරිත්වය ඉහළ නැංවීම මෙයට ඇතුළත් විය හැකිය. මෙම රටවල් සමඟ ආර්ථික සබඳතා ශක්තිමත් කිරීමෙන් ආයෝජන දිරිමත් කළ හැකි අතර එමගින් අතර IMF අරමුදල් මත යැපීම අඩු කළ හැකිය.
ජාත්‍යන්තර මූල්‍ය අරමුදල සමඟ නම්‍යශීලීභාවය පිළිබඳ සාකච්ඡා කිරීම: නව ආණ්ඩුවක් ආණ්ඩුවක් බලයට පත්වන විට, වැඩසටහන අනුවර්තනය වන බව සහතික කිරීම සඳහා ජාත්‍යන්තර මූල්‍ය අරමුදල සමඟ නිර්මාණාත්මක සාකච්ඡා වල නිරත වීම අත්‍යවශ්‍ය වේ. ගිවිසුමේ සමස්ත රාමුව පවත්වා ගනිමින් විශේෂයෙන් අභියෝගාත්මක කොන්දේසි නැවත සාකච්ඡා කිරීමට නව ආණ්ඩුව උත්සාහ කළ යුතුය. මූල්‍ය ඒකාග්‍රතාව සහ දරිද්‍රතාව පිටුදැකීමේ සමස්ත ඉලක්ක පවත්වා ගෙන යන්නේ නම්, ඇතැම් ප්‍රතිසංස්කරණ සඳහා කාල නියමය යළි සකස් කිරීමට IMF නම්‍යශීලී විය හැකි ය. ආයතනික ධාරිතාව ශක්තිමත් කිරීම: IMF වැඩසටහන ඵලදායී ලෙස ක්‍රියාත්මක කිරීම සඳහා ශක්තිමත් ආයතනික ධාරිතාවක් සහ පාලනයක් අවශ්‍ය වේ. ප්‍රතිසංස්කරණ ඵලදායී ලෙස කළමනාකරණය කළ හැකි බව සහතික කිරීම සඳහා මුදල් අමාත්‍යාංශය සහ මහ බැංකුව වැනි ප්‍රධාන ආයතන ශක්තිමත් කිරීමට රජය ප්‍රමුඛත්වය දිය යුතුය. ජාත්‍යන්තර මූල්‍ය අරමුදල විසින් යෝජනා කර ඇති පරිදි රාජ්‍ය මූල්‍ය කළමනාකරණයේ විනිවිදභාවය සහ වගවීම වැඩිදියුණු කිරීම, වැඩසටහන සඳහා රජයේ කැපවීමේ විශ්වසනීයත්වය ඉහළ නැංවීමට සහ දූෂණ අවදානම අවම කිරීමට හැකි වේ.
අධීක්ෂණය සහ ඇගයීම: ජාත්‍යන්තර මූල්‍ය අරමුදලේ වැඩසටහනේ තිරසාර භාවය සහතික කිරීම සඳහා ප්‍රතිසංස්කරණ පිළිබඳ නිරන්තර අධීක්ෂණය සහ ඇගයීම ඉතා වැදගත් වේ. ස්වාධීන විශේෂඥයන්, සිවිල් සමාජය සහ ජාත්‍යන්තර හවුල්කරුවන්ගේ අදහස් ඇතුළත් ශක්තිමත් අධීක්ෂණ රාමුවක් රජය විසින් ස්ථාපිත කළ යුතුය. මෙම අභියෝග කල් ඇතිව හඳුනා ගැනීමට සහ කාලෝචිත මැදිහත්වීම් සඳහා ඉඩ සලසයි. දරිද්‍රතාව පිටුදැකීම සහ සමාජ වැඩසටහන් සඳහා වෙන් කරන අරමුදල් ඵලදායී ලෙස භාවිතා කිරීම සහතික කිරීම සඳහා මහජන අධීක්ෂණ යාන්ත්‍රණයක් ස්ථාපිත කිරීමට IMF නිර්දේශ කර ඇත.
දේශීය හා ජාත්‍යන්තර අවශ්‍යතා සමතුලිත කිරීම: රජය IMF වෙත තම කැපවීම් ඉටු කිරීම, දේශීය අවශ්‍යතා සමඟ සමතුලිත විය යුතුය. වගකිවයුතු සහ විශ්වාසදායක හවුල්කරුවකු ලෙස ස්ථානගත වීමෙන්, ශ්‍රී ලංකාවට තම ජනගහනයේ අවශ්‍යතා සපුරාලන ප්‍රතිපත්ති අනුගමනය කරන අතරම ජාත්‍යන්තර මූල්‍ය අරමුදලට ආසියානු සංවර්ධන බැංකුව සහ ලෝක බැංකුව ඇතුළු ප්‍රධාන ජාත්‍යන්තර පාර්ශවකරුවන්ගේ සහාය පවත්වා ගත හැකිය. කෙසේ නමුත් විදේශ ණය හිමියන්ට ලංකාවෙන් අයවිය යුතු ණය පංගුව අයකර දීම සඳහා පැමිණි නියෝජිතයකු ලෙස IMF ක්‍රියා කරන්නේ යයි ජනතාවට හැඟී ගියහොත් වැඩ සටහන ඉදිරියට ගෙනයාම සඳහා ලැබෙන මහජන සහයෝගය අවම විය හැකිය.
(රුහුණු විශ්ව විද්‍යාලයේ ආචාර්ය නන්දසිරි කීඹියහෙට්ටි)
0 Comments